مقایسۀ کیفیت زندگی افراد سالمند ورزشکار و غیرورزشکار شهر تبریز

اهداف: این تحقیق با هدف بررسی کیفیت زندگی افراد سالمند ورزش کار و غیرورزش کار و مقایسۀ بین آن ها انجام شد. مواد و روش ها: تحقیق حاضر ازنظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی است. ۱۸۹ نفر از افراد سالمند شهر تبریز به عنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند. برای نمونه گیری از روش تصادفی استفاده شد و ابزار جمع آوری داده، پرسش نامۀ مشخصات فردی و پرسش نامۀ کیفیت زندگی براساس الگوی واروشربون بود. همچنین، از روش های آماری توصیفی و کلموگروف اسمیرنف و مان ویتنی و تی تست استفاده شده است. یافته ها: در مؤلفه های کیفیت زندگی سالمندان ورزشکار و غیرورزشکار در سلامت عمومی، عملکرد جسمانی، انرژی و شادابی، سلامت روانی و محدودیت های ایفای نقش به دلایل جسمانی و عاطفی اختلاف معنی دار وجود دارد؛ اما در متغیرهای درد بدنی و عملکرد اجتماعی اختلاف معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: تحلیل نتایج، نشان دهندۀ تأثیر فعالیت بدنی در بیشتر متغیرهای بررسی شده در سالمندان است. اجزای تشکیل دهنده بهبود توانایی عملکرد به صورت مجزا و ترکیبی کمک می کند سالمندان بتوانند دامنه ای از حرکات روزمرۀ مورد نیاز را انجام دهند و کیفیت زندگی خود را در ابعاد جسمانی و روانی افزایش دهند. در خصوص عملکرد و تعامل اجتماعی سالمندان، باید برنامه ریزی منسجم و مؤثر شود. ایجاد انگیزۀ ورزش برای آنان نیز باید با برنامه ریزی و تأکید بر تنوع در فعالیت ها و تقویت نقاط مثبت و استفاده از طرح های خلاقانه و ابداعی همراه باشد.